نرخ سود بانکی در ایران بسیار بالاست، با نرخ سود بانکی ۲۰ درصد بازگشت سرمایه یک سرمایه گذار به صورت ساده ۵ ساله است که در مقایسه با بازدهی سایر بازارهای موازی بسیار زیاد است. در نتیجه بخش اعظمی از سرمایه گذاران حوزه مسکن در حال حاضر اقدام به تجمیع سرمایه‌های خود در بانک نمودند که این موضوع به رکود مسکن دامن زده است.

 نرخ سود بانکی به نسبت سایر کشورهای دنیا نیز زیاد می باشد، به عنوان مثال در حال حاضر بیش از نیمی از کشورهای دنیا (حدودا ۶۶ درصد) نرخ بهره بدون ریسک زیر پنج درصد دارند و ۸۰ درصد آنها سود زیر ۱۰% دارند. کشورمان با سود بانکی ۲۰ درصدی در بین پنج کشور اول دنیا قرار دارد (رتبه چهارم). 

زمانی این موضوع حادتر می‌شود که بدانیم اختلاف بین تورم و سود بانکی نیز در ایران بسیار بالا است. در حال حاضر تورم یکسال گذشته از دی ماه ۹۴ تا دی ماه ۹۳ رقمی معادل ۱۲.۲ درصد است که اختلاف با آن با سود بانکی رقمی معادل ۷.۸ درصد سود خالص و واقعی را به سرمایه گذاران هدیه می دهد. 

چنین رقمی در تاریخ کشور سابقه نداشته است است و هم‌چنین در دنیا نیز این رقم (اختلاف بین سود و تورم)، بسیار نادر است به‌ گونه‌ای که حتی سود اسمی اکثر از کشورهای دنیا زیر ۷.۸ درصد است. در نتیجه سرمایه‌گذارانی که ۷.۸ درصد سود واقعی و خالص (کسر تورم از سود اسمی) دریافت می‌کنند هیچ انگیزه‌ای به فعالیت در حوزه مسکن و سایر بازارهای موازی ندارند. هر زمان که اختلاف بین نرخ سود بانکی و نرخ تورم به رقم معقول و منطقی رسید می‌توان پیش‌بینی نمود که سرمایه از بانک به سمت بازارهای مختلف از جمله بازار مسکن حرکت خواهد کرد.